جمشید هاشم پور با نام هنری جمشید آریا (زادهٔ ۳ فروردین ۱۳۲۳ در تهران) هنرپیشه ایرانی است.در بخش بیوگرافی و گالری تصاویر رزبانو با بیوگرافی کامل هنرپیشه محبوب و معروف ایرانی یعنی جمشید هاشم پور همراه رزبانو باشید.
- نام اصلی:جمشید هاشم پور
- تولد: ۳ فروردین ۱۳۲۳ – تهران
- محل زندگی:تهران
- ملیت:ایرانی
- نام(های)دیگر:جمشید آریا
- پیشه:بازیگر
- سال های فعالیت:از ۱۳۴۷ تاکنون
- فرزندان: ۲ دختر
- مدرک تحصیلی :دیپلم
جمشید هاشم پور با نام هنری جمشید آریا (زادهٔ ۳ فروردین ۱۳۲۳ در تهران) هنرپیشه ایرانی است.
زندگی جمشید هاشم پور
جمشید هاشم پور پیش از انقلاب
جمشید هاشم پور در سال ۱۳۲۳ از پدر و مادری اردبیلی در خیابان سلسبیل تهران به دنیا آمد و تحصیلات خود را تا دیپلم ریاضی ادامه داد. وی اولین فیلم سینمایی خود را با معرفی یکی از دوستانش به ساموئل خاچیکیان، کارگردان ایرانیِ ارمنی تبار، در سال ۱۳۴۷ و با بازی در نقش کوتاهی در فیلم جهنم سفید آغاز کرد. سپس در فیلم های جنجال پول ساختهٔ پرویز خطیبی و ایوالله به کارگردانی منوچهر نوذری، خوشگل ترین زن عالم (به همراه منوچهر وثوق)، قسمت (کارگردان امیر شروان)، عشقی ها (کارگردان جمشید شیبانی) بازی کرد. آخرین فیلم جمشید هاشم پور در قبل از انقلاب خوشگلترین زن عالم به کارگردانی قدرت الله احسانی و بازیگری منوچهر وثوق، جمیله بود. بعد از آن برای مدتی سینما را رها کرد تا سال ۱۳۶۱ که به دعوت مسعود کیمیایی برای بازی در فیلم خط قرمز دوباره به سینما بازگشت. او ستاره سینمای ایران در دهه هفتاد بود.
جمشید هاشم پور پس از انقلاب
بازی او در نقش «زینال بندری» در فیلم تاراج ساختهٔ ایرج قادری بود که جمشید هاشم پور (آریا) را با سرِ تراشیده میان مردم مطرح کرد؛ تا جایی که تیپ قهرمان سرتراشیده تا سالها مخاطبان بسیاری را روانهٔ سینماها می کرد. فیلمهای بعدی جمشید هاشم پور عبارتند از: فرمان، بازداشتگاه، نقطه ضعف، بالاش، پایگاه جهنمی، عقابها، یوزپلنگ، تیغ و ابریشم، عشق و مرگ، پرده آخر، تماس شیطانی، دادستان، قرق، مادر، طعمه، افعی، یاران، آخرین خون، نیش، پرواز از اردوگاه، آخرین بندر، ضربه طوفان، یاغی، رنجر، زخمی، مجازات، گروگان، عقرب، آواز قو، گشت ارشاد، مسافر ری و چندین فیلم دیگر تا به امروز.
جمشید هاشم پور از معدود هنرپیشگان موفق سینمای ایران است که فعالیت تئاتری نداشت و بنا به گفته خودش در یکی از مصاحبه هایش سینما را از سینما شروع کرده است و تنها فعالیت تئاتری وی صحنه هایی از فیلم تماس شیطانی بود که صحنه های تئاتر را با راهنمایی مجید مظفری اجرا کرد. وی با بازی در نقشهای متفاوت توانایی های خود را به اثبات رسانده است. او در دهه شصت و اوایل دهه هفتاد در کنار بازی در فیلمهای اکشن و حادثه ای گه گداری بازی در نقشهای دیگر را نیز امتحان کرده است: روز باشکوه (کیانوش عیاری، ۱۳۶۷) – مادر (علی حاتمی، ۱۳۶۸) – پردهٔ آخر (واروژ کریم مسیحی، ۱۳۶۹) – عشق و مرگ (محمدرضا اعلامی، ۱۳۶۹) و دلشدگان (علی حاتمی، ۱۳۷۰).
هاشم پور پس از دریافت دیپلم افتخار از هفدهمین دوره جشنواره فیلم فجر (۱۳۷۷) برای بازی در فیلم هیوا (رسول ملاقلی پور) گزیده کار شد و سعی کرد در فیلمهای خوب و متفاوت بازی کند. بازی بسیار خوب او در فیلمهای آواز قو (سعید اسدی، ۱۳۷۹)، سفر به فردا (محمدحسین حقیقی، ۱۳۸۰)، قارچ سمی (رسول ملاقلی پور، ۱۳۸۰)، واکنش پنجم (تهمینه میلانی، ۱۳۸۱) نشان از رویکرد سخت گیرانهٔ هاشم پور دارد. او در این سالها یک بازی تحسین برانگیز در فیلم مسافر ری (داود میر باقری، ۱۳۷۹) از خود به نمایش گذاشت.
جمشید هاشم پور در سال ۱۳۸۲ دو فیلم بر پرده سینماهای تهران داشت: «واکنش پنجم و سفر به فردا». بازی خوب او در فیلم «سفر به فردا» که نامزدی بیستمین دوره جشنواره فیلم فجر را برایش به ارمغان آورد به دلیل اکران نامناسب و نوع فیلم آنچنان که باید دیده نشد. نقش کوتاه او در فیلم کیفر بسیار گیرا و تأثیر گذار بود به گونه ای که برای تیزر تبلیغاتی عکس این بازیگر بر پرده های تبلیغات بود. هاشم پور در سال ۱۳۸۶ از پس نقش سنگینی در فیلم استشهادی برای خدا به خوبی برآمد و نامزد دریافت سیمرغ بلورین از جشنوارهٔ فجر شد.
جمشید هاشم پور در سال ۱۳۲۳ از پدر و مادری اردبیلی در خیابان سلسبیل تهران به دنیا آمد
گفتگو با جمشید هاشم پور
جمشید هاشم پور اما اهل مصاحبه، هیاهو و جنجال نیست و طی سال ها خیلی کم و انگشت شمار تن به گفت وگو داده است.
ما هم به خواسته او احترام گذاشتیم و فقط از حضور شیرینش برای خوش و بشی ساده و صمیمانه استفاده کردیم. اما هاشم پور میان همین گپ و گفت دوستانه، چیزهای بامزه ای گفت که نقل برخی از آنها خالی از لطف نیست و می دانیم که برای شما هم جالب است. این شما و این جمشید هاشم پور.
یک خاطره جالب
جمشید هاشم پور: یکی از روزهایی که مثل همیشه مشغول پیاده روی بودم، جوانی با صدای بلند گفت: آقای مشایخی! آقای مشایخی! من هم ایستادم و گفتم: بله، جانم عزیزم؟ گفت: می خواهم یک عکس با شما بگیرم. من هم قبول کردم. عکس را گرفت و رفت. چند روز بعد در مسیر پیاده روی ام دوباره همان جوان را دیدم. آمد جلو و گفت: من عکس شما را به پدرم نشان دادم و گفتم با آقای مشایخی عکس گرفته ام. او هم به من گفت: خاک بر سرت، تو چطور هنرمندان مملکتت را نمی شناسی؟ این محمدعلی کشاورز است!
تکرارنشدنی با رسول ملاقلی پور
جمشید هاشم پور: هیوا، قارچ سمی، مزرعه پدری و میم مثل مادر، چهار فیلمی بود که با زنده یاد رسول ملاقلی پور کار کردم. به همکاری با این کارگردان خوب افتخار می کنم، چرا که او باعث تغییر و تفاوت در پرسونای بازیگری ام شد. البته او شخصیت پیچیده ای داشت و هرکسی نمی توانست خودش را با روحیات او سازگار کند. با این حال من همیشه ارتباط خوبی با رسول داشتم و ملاحظه اش را می کردم. خاطره بامزه ای از او دارم؛ یک بار پلانی را فیلمبرداری کردیم و فکر می کردم که کارم را خوب انجام دادم، اما او به من گفت: جمشید، تو با این بازیت، گند زدی به فیلم من! من گفتم خب، پلان را دوباره بگیریم. او گفت: نه، این قدر بد بود که دیگر قابل تکرار نیست.
جمشید هاشم پور، تحصیلات خود را تا دیپلم ریاضی ادامه داد
قارچ سمی
جمشید هاشم پور: اگر بخواهم در میان تمام نقش هایم یک فیلم را دوباره بازی کنم، آن یک فیلم «قارچ سمی» است. به نظرم فیلم قشنگ و تاثیرگذاری بود، اما آن طور که باید، از سوی مردم دیده نشد و مورد بی مهری قرار گرفت. فیلم با پس زمینه جنگ و دفاع مقدس روایت می شد و کمی ثقیل بود. مردم بیشتر دنبال این هستند که بخندند و چنین فیلم هایی خیلی با ذائقه آنها جور نیست.
سر تراشیده
جمشید هاشم پور: معمولا کارگردان، فیلمنامه نویس، تهیه کننده و طراح گریم هستند که برای ظاهر یک کاراکتر تصمیم می گیرند و خود بازیگر نقش چندانی در این میان ندارد. این طوری نبود که من به سازندگان یک فیلم بگویم سرمرا بتراشید. آن موقع برخی آقایان ارشاد فکر می کردند خودم عمدا می گویم که در فیلم ها سر مرا بتراشید تا بیشتر به چشم بیایم. این ضرورت فیلمنامه و شخصیت بود که چنین شمایلی را می طلبید. برای همین تیپ و سرتراشیده، چند سال مرا ممنوع الکار کردند.
من و یول برینر
جمشید هاشم پور: اسم که مهم نیست، مهم کاری است که ارائه می شود. تغییر اسم و انتخاب نام هنری برای بازیگران، موضوعی است که در سینمای دنیا هم رواج دارد و معمولا اسم بازیگرانی را که در دهان نچرخد و آسان تلفظ نشود، تغییر می دهند. تغییر اسم من از هاشم پور به آریا هم به همین دلیل بود، اما دوستان اجازه ندادند با این اسم به فعالیتم ادامه دهم. مثلا اسم واقعی یول برینر بازیگر سرشناس هالیوود و نقش فرعون در «ده فرمان» ، ایول باریسویچ برینر بود. به دلیل سر تراشیده، خیلی ها می گفتند شبیه یول برینر هستم.
دهه 60 برخی دوستان به شوخی می گفتند یول برینر و جمشید هاشم پور، هردو 15 میلیون و 300 هزار تومان دستمزد می گیرند! من هم می گفتم البته 15 میلیونش مال برینر است و من فقط آن 300 هزارتومانش را می گیرم!
جمشید هاشم پور اولین فیلمش را با بازی در نقش کوتاهی در فیلم جهنم سفید آغاز کرد
زینال بندری / تاراج
جمشید هاشم پور: هنوز خیلی از مردم، جمشید آریا را با نقش معروف زینال بندری در «تاراج» ساخته ایرج قادری به یاد می آورند. زینال قاچاقچی سابقه داری است که از جایی به بعد متحول می شود و با کمک رئیس پلیس مبارزه با مواد مخدر، علیه قاچاقچیان مبارزه می کند. سکانسی که زینال پسر معتادش، صبری را برای ترک اعتیاد در زیرزمین خانه حبس می کند، از به یادماندنی ترین لحظات فیلم است.
جمال / مادر
جمشید هاشم پور: هاشم پور یکی از متفاوت ترین نقش هایش را در فیلم «مادر» زنده یاد علی حاتمی بازی کرد؛ آن هم زمانی که فیلم های اکشن و ماجراجویانه او در کانون توجه قرار داشت. هاشم پور نقش مردی عرب به نام جمال را بازی می کرد که در واقع برادر ناتنی بچه های «مادر» بود. سکانسی که او در مقابل ظلم و زورگویی محمد ابراهیم (محمدعلی کشاورز) به غلامرضا (اکبر عبدی) می ایستد در خاطره ها مانده است.
بازرس صدرالدین رکنی / پرده آخر
جمشید هاشم پور: زمانی بیشتر فیلم های سینمای ایران دوبله می شد و خیلی کم پیش می آمد صدای واقعی خود بازیگران را بشنویم. یکی از بازیگرانی که مردم مشتاق شنیدن صدای او بودند، هاشم پور بود که معمولا منوچهر اسماعیلی با آن صدای باوقارش به جای او صحبت می کرد. «پرده آخر» ساخته واروژ کریم مسیحی از نخستین فیلم هایی بود که باعث شد صدای خوشایند این بازیگر را هم بشنویم، ضمن این که بازی متفاوتی هم از او شاهد بودیم؛ در نقش بازرسی که درگیر ماجرای مرموزی می شود و همیشه از درد قدیمی میخچه پایش گلایه دارد.
بازی در نقش «زینال بندری» در فیلم تاراج بود که جمشید هاشم پور را با سرِ تراشیده میان مردم مطرح کرد
شاهین / افعی
جمشید هاشم پور: فیلم «افعی» ساخته محمدرضا اعلامی در سال 71 به پدیده ای در سینمای ایران تبدیل شد و خیلی از تماشاگران علاقه مند به ژانر اکشن را به سینماها کشاند. دراین میان سهم جمشید هاشم پور در این موفقیت و محبوبیت غیرقابل انکار است که با شمایلی جدید و رمبو وار یک تنه دخل خیلی از خلافکاران را آورد و بارها باعث سوت و کف تماشاگران شد.
دومان قائمی / قارچ سمی
جمشید هاشم پور: نقش آفرینی هاشم پور در «قارچ سمی» ساخته زنده یاد رسول ملاقلی پور، دست کمی از بازی پرویز پرستویی در «آژانس شیشه ای» نداشت، اما آن طور که باید، دیده نشد و قدر ندید.
ضمن این که شباهت هایی هم در جنس نقش ها وجود داشت و دومان هم آدمی از دل سال های جنگ بود که در زمانه جدید درک نمی شود. مقاومت و مبارزه برای حفظ اعتقادات به بهترین شکل در بازی هاشم پور نمود می یابد.
گردآوری:بخش بیوگرافی و گالری تصاویر رزبانو
منابع:
wikipedia.org
jamejamonline.ir
بیوگرافی و گالری تصاویر
بیوگرافی بازیگران مرد ایرانی
