در کنار همه خوبی های دسترسی به اینترنت شما به عنوان یک والد باید معایب آن را هم در نظر بگیرید. اگرچه کنترل و نظارت همه جانبه بر فعالیت های مجازی فرزندتان عملاً غیرممکن و حتی نادرست است اما این ایده ها می توانند به شما کمک کنند تا فرزندتان را از جنبه های ترسناک و خطرناک آن دور نگه دارید.
در کنار همه خوبی های دسترسی به اینترنت شما به عنوان یک والد باید معایب آن را هم در نظر بگیرید. اگرچه کنترل و نظارت همه جانبه بر فعالیت های مجازی فرزندتان عملاً غیرممکن و حتی نادرست است اما این ایده ها می توانند به شما کمک کنند تا فرزندتان را از جنبه های ترسناک و خطرناک آن دور نگه دارید.
آنچه والدین باید درباره های آزارهای مجازی بدانند
تهدید و اذیت و آزار فقط محدود به درهای بسته یک اتاق نیست. قلدری هم فقط در مدرسه اتفاق نمی افتد خشونت و آزارهای سایبری نوع دیگری از آزارها و خشونت های رایجی هستند که کودکان و نوجوانان در فضای اینترنت تجربه می کنند. آمارهای خودکشی ناشی از آزار و تهدیدهای سایبری کودکان و نوجوانان زنگ خطری برای همه والدینی است که فرزندانشان به راحتی به اینترنت دسترسی دارند.
آزار و خشونت سایبری چیست؟
آزار و خشونت سایبری هر نوع ایجاد ترس، تهدید و آزاری است که می تواند به شکل های مختلف در شبکه های اجتماعی اتفاق بیفتد. دسترسی به اینترنت می تواند این امکان ناخوشایند را برای فرزندتان ایجاد کند که مثل هزاران هزار فرد دیگر در جهان در معرض مفاهیم و محتوای خطرناک در فضای مجازی قرار بگیرد. یک عکس، پیام یا یک فیلم می تواند عمدی یا غیر عمدی دستکاری شود و یا اصلاً به همان ترتیبی که هست اما با هدف خاصی در یک صفحه مجازی منتشر شود و هزاران نفر به آن دسترسی پیدا کنند.
گاهی افراد خودشان این کار را می کنند و گاهی دیگران از آن به عنوان یک ابزار تهدید استفاده می کنند.
انتشار و دست به دست شدن یک تصویر، ویدئو و یا پیام اغلب به دلایلی فکر نشده اتفاق می افتد. یک نفر فکر می کند یک فیلم یا تصویر خنده دار است و بی توجه به عواقب و نتایج، به راحتی آن را در اختیار دیگران قرار می دهد. در موارد دیگر اما دقیقاً با قصد تخریب و تهدید یک فرد آن را منتشر می کنند.
از شما چه کاری برمی آید؟
اولین نکته ای که به عنوان یک والد باید بدانید این است که همیشه این احتمال را بدهید که فرزندتان در معرض چنین آزارهایی قرار بگیرد. شما نمی توانید پیش فرض تان را بر این بگذارید که «این از آن بچه ها نیست». در اینجا باید از خودتان بپرسید منظورتان از «این بچه ها» چیست؟ هر کودک یا نوجوانی می تواند اشتباه کند و یا در معرض یک خطر جدی ناخواسته قرار بگیرد. فرزند شما هم می تواند یک تصویر نامناسب از خودش در یک شبکه اجتماعی قرار بدهد یا هزاران فیلم و تصویر و محتوای نامناسب را بخواند.
در شبکه های اجتماعی همه می توانند گروه خودشان را پیدا کنند و به آنها نزدیک شوند اما این افراد واقعاً دست چین شده نیستند. اهداف و انگیزه های آدم ها با هم متفاوت است و همین باعث می شود که خشونت در این محیط شدیدتر اتفاق بیفتد.
برای حفظ فرزندتان در برابر خشونت های سایبری شما نیاز به یک ارتباط صمیمی با او دارید. در مورد این موضوع با فرزندتان گفتگو کنید و او را با جنبه های خطرناک دسترسی آزاد به هر محتوایی آشنا کنید. فرزند شما هم می تواند خودش سوژه آزار سایبری باشد و هم می تواند دیگران را به دلایل مختلف سوژه این کار کند.
کودکان درک درستی از تهدید، خشونت و حتی چیزهای خنده دار ندارند. آنها ممکن است با هدف خندیدن یک نفر دیگران را مورد آزار قرار بدهند. این وظیفه شماست که او را متوجه تأثیرات مخرب رفتارش بکنید. انتظارات تان را واضح و مشخص بیان کنید مثلاً: «من از تو انتظار دارم که اگر دوستانت دیگران را تحقیر کردند، اگر یک نفر را در یک شبکه اجتماعی دست انداختند، اگر به کسی فحش دادند، اگر فیلم خصوصی دیگران را پخش کردند و یا هر کار آزاردهنده دیگری انجام دادند تو به آن بی توجه باشی و شریک جرم آنها نباشی. من از تو انتظار دارم که اگر چیزی به دیگران می گویی در انتخاب کلماتت بیشتر دقت کنی، هر چیزی را در مورد خودت نگویی، هر کاری را نکنی، هر عکسی را منتشر نکنی تا در معرض آسیب های دیگران قرار نگیری. آنها مسلماً با تو هم به همان اندازه بد رفتار خواهند کرد بنابراین تو خودت را در این موقعیت ها قرار نده.»
متأسفانه خشونت های سایبری فقط مخصوص کودکان نیستند. هر فرد بزرگسالی می تواند هدف یک حمله خشونت بار سایبری قرار بگیرد یا دیگران را مورد هدف قرار بدهد. اگر نمی خواهید فرزندتان در چنین موقعیتی قرار بگیرید نباید یک ترویج دهنده باشید. این به معنای آن است که شما هم فیلم های خصوصی دیگران را که در اینترنت فاش شده است را تماشا نکنید و یا تلاش نکنید به پیام های دیگران دسترسی پیدا کنید. شما هم باید یاد بگیرید که آزار،تهدید و شوخی با هویت دیگران خنده دار نیست.
کنترل و نظارت همه جانبه بر فعالیت های مجازی فرزندتان غیرممکن و حتی نادرست است
تکنولوژی را نادیده نگیرید
کمتر پدر و مادری است که امروزه به اهمیت تکنولوژی پی نبرده باشد با این حال ممکن است شما به عنوان یک نسل قبلی، کارایی همه چیز را آن طور که فرزندتان می فهمد، درک نکنید. اینکه شما چیزی را بلد نیستید یا نمی فهمید توجیهی برای نادیده گرفتن یا انکار آن نیست. شما ممکن است کار با اسنپ چت را بلد نباشید اما نباید از آن غافل شوید. واقعاً لازم است که بخاطر درک بهتری از شرایط زندگی در دنیای اینترنت، تلاش کنید آن را بفهمید و چیزهای بیشتری بیاموزید. خودتان را دور نگه ندارید و نسبت به این موارد بی علاقه و بی انگیزه نباشید. سعی کنید از چیزهای بیشتری سردربیاورید و به این ترتیب ارتباط بهتری با فرزندتان ایجاد کنید.
اگر یک آزار سایبری اتفاق افتاده است
اگر فرزندتان یک خشونت و آزار سایبری را تجربه کرده است شما باید فوراً دست به کار شوید. در این شرایط او بسیار وحشت زده، نگران و افسرده است. چه راه حلی برای دفع این نوع آزار وجود داشته باشد یا نه این وظیفه شماست که از فرزندتان در برابر عوارض آن حمایت کنید. البته بسیاری از کودکان درباره تجربه خشونت خود با والدین حرفی نمی زنند زیرا آنها همیشه نگران واکنش های شدید والدین هستند. همه چیز بستگی به نوع ارتباط شما با او دارد. در هر صورت، شما باید در برابر هر اتفاقی که افتاده است خونسرد و آرام باشید.
تهدید دیگران، تهدید بیشتر فرزندتان و تلاش برای پیدا کردن مقصر در این شرایط کمکی به بهبود وضعیت نمی کند و بسیار آسیب زننده است. بدون قضاوت فقط سعی کنید به فرزندتان اطمینان خاطر بدهید که او در سایه امنیت شما قرار دارد و این شرایط تغییر خواهد کرد. شاید لازم باشد کودک را برای مدتی از دیگران دور نگه دارید، مدرسه را عوض کنید و یا روابط ش را تغییر بدهید.
اگر آزار سایبری یک خشونت جدی بوده است که همه زندگی کودک را در معرض تهدید قرار داده است و اگر کودک شما دچار ترس و اضطراب شدید و غیر قابل کنترل شده است برای عملکرد و واکنش مناسب شما نیاز به دریافت مشاوره و کمک های تخصصی تری دارید. در شرایطی که کودک وحشت زده، افسرده و مضطرب است حتماً به روانپزشک مراجعه کنید.
شما هرگز نمی توانید نظارت همه جانبه ای بر زندگی فرزندتان داشته باشید، اما سعی کنید همیشه در دسترس باشید، فرصت گفتگو فراهم کنید و خودتان را درگیر زندگی فرزندتان کنید. او را با افکار و عقایدتان نترسانید و فرصتی فراهم کنید تا او در هر شرایطی راه ارتباط با شما را باز ببیند. هیچ چیز مضرتر از این نیست که فرزندتان این راه را بسته بداند و شما را تجربه های دردناکش بی خبر بگذارد.
منبع : روزنامه اطلاعات
کودکستان (مهارت کودک پروری)
تکنیک های بچه داری
